بررسی دامنه تغییرات زاویه β در دانش آموزان ۱۷- ۶ سال شهر اصفهان با اکلوژن نرمال

مقدمه: اندازه گیری دقیق رابطه قدامی- خلفی فکین اهمیت ویژه ای در تشخیص و طرح درمان ارتودنسی دارد. اندازه گیری های خطی و زاویه ای پیشنهادی برای ارزیابی روابط ساژیتالی فکین مانند زاویه anb و شاخص wits appraisal به دلیل تأثیرپذیری از عوامل مختلف چندان دقیق نمی باشند. هدف از انجام این مطالعه اندازه گیری میانگین زاویه β می باشد که در ارزیابی رابطه قدامی- خلفی فکین از دقت خوبی برخوردار است.   مواد و روش ها: مطالعه حاضر،مطالعه ای توصیفی- تحلیلی و بدون جهت می باشد. به منظور انجام این مطالعه پرونده های موجود در بایگانی بخش ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی اصفهان مورد بررسی قرار گرفت و تعداد 235 کلیشه سفالومتری از پرونده های افرادی که قبلاً تحت هیچ گونه درمان ارتودنسی قرار نگرفته بودند و براساس شاخص های 13 گانه در گروه اکلوژن نرمال قرار داشتند، انتخاب شد. نمونه ها،به پنج گروه سنی تقسیم شدند.پس از tracing سفالومتری ها، زاویه anb، شاخص wits و زاویه β (زاویه حاصل از برخورد خط ab و خط عمود از نقطه a بر خط cb) اندازه گیری گردید. در طی اندازه گیری 36 نمونه، از مطالعه خارج شدند. یافته ها: نتایج نشان داد میانگین زاویه β، برابر 31/3±7/31 بوده و دامنه تغییرات این زاویه، بین 5/21 تا 39 درجه می باشد که از نظر آماری بین دو جنس تفاوت معنی دار وجود ندارد.این زاویه با سن ارتباط مستقیم و معنی دار دارد(435/0 = r). ارتباط این زاویه با زاویه anb و شاخص wits، معنی دار و معکوس بود.   نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه زاویه β از دقت خوبی در ارزیابی رابطه قدامی-خلفی فکین برخورار بوده و می تواند به عنوان یک شاخص ارزشمند در ارزیابی ها مورد استفاده قرار گیرد.